Dąbrówka Mała – jest dzielnicą typowo przemysłową. Około 50% powierzchni dzielnicy to tereny przemysłowe i poprzemysłowe. Największą część terenu zajmują: Elektrociepłownia „Katowice”, oczyszczalnia ścieków i składowisko odpadów komunalnych. W kilku miejscach obszar Dąbrówki Małej przecinają tory kolejowe łączące tereny przemysłowe. Zabudowa mieszkaniowa połączona z funkcją usługową skupiona jest głównie wzdłuż ulic gen. Le Ronda, Strzelców Bytomskich i Pod Młynem. Przeważa stara zabudowa o złym stanie technicznym (ok. 50%), w tym stare kamienice i domy mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji. Część dzielnicy zajmuje zabudowa jednorodzinna. W 1978 roku wybudowano osiedle mieszkaniowe przy ul. Grzegorzka i Strzelców Bytomskich (obecnie osiedle ks. Michalskiego). Większą część pasa pomiędzy ul. Gen. Le Ronda i Techników zajmują tereny nauki – ciąg zespołów szkół zawodowych (budowlanych, odzieżowych i ogólnokształcących). Pas wzdłuż al. Roździeńskiego zajmują nieużytki oraz tereny handlu (zespół domów handlowych „Roździeń”, magazyn meblowy „IKEA”). Komunikację pomiędzy Dąbrówką Małą a dzielnicami Bogucice i Burowiec zapewniają: ulica Leopolda (przedłużenie ul. Siemianowickiej i gen. Le Ronda) oraz ul. Gen Hallera. Ulica Strzelców Bytomskich łączy miasto Katowice z Siemianowicami, a ulica Milowicka z Sosnowcem. Ze względu na swój przemysłowy charakter na terenie dzielnicy praktycznie jest mało terenów przeznaczonych do zabudowy.

Atrakcyjność krajobrazu miejskiego dzielnicy Dąbrówka Mała

Dzielnica Dąbrówka Mała poprzez swój przemysłowy charakter uważana jest za dzielnicę mniej atrakcyjną dla budownictwa mieszkaniowego. Decyduje o tym duża powierzchnia terenów przemysłowych i nieużytków oraz zdegradowanie środowiska. Ze względu na to, iż historia Dąbrówki Małej jako osady przemysłowej sięga połowy XIX wieku, znajduje się tu kilka obiektów zabytkowych wpisanych do rejestru zabytków województwa śląskiego. Są to:
ratusz gminny z początku XX wieku zbudowany w stylu eklektyzmu z elementami modernistyczno-secesyjnymi (ul. Le Ronda 16),
– neobarokowy kościół parafialny pod wezwaniem św. Antoniego z 1912 roku, zaprojektowany przez architekta Fischera (al. Niepodległości 4), którego wieża jest dominantą architektoniczną dzielnicy,
– założenie dawnego dworu z ostatniego dziesięciolecia XIX wieku (ul. Żytnia 1-2),
secesyjna wieża wodna z 1912 roku (ul. Korczaka).

Źródło: Raport o stanie miasta Katowice ISBN 83921416-0-1

[mappress]

Skomentuj

Twój adres e-mail nie będzie widoczny.